ΜΙΑ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΟΥΤΑ ΑΜΑΛΙΑΔΑΣ ΤΟ ΣΑΒΑΤΟ 13 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Κατά αρχήν, θέλω από αυτή την στήλη, να συγχαρώ από βάθους καρδιάς τους διοργανωτές, τους συμμετάσχοντες, που συνέβαλαν να πραγματοποιηθεί η εκδήλωση, αλλά και το ευρύ κοινό, που όπως διαφαίνεται, στηρίζει και λατρεύει την παράδοση, παρακολουθώντας την εν λόγω εκδήλωση διαγωνισμού του δημοτικού τραγουδιού. Οι προσπάθειες αναβίωσης, διάσωσης και διάδοσης του παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού μας, νομίζω ότι, είναι οι ενέσεις για την ανάρρωση και διάσωση του πληγωμένου Εθνικού μας φρονήματος και της επαναλαμβανόμενης συστηματικής απαξίωσης της Ελληνικής παράδοσης.
Το δημοτικό τραγούδι, είναι το ξέσπασμα της ψυχής του λαού, σαν συγκλονίζεται από την χαρά, την λύπη ή άλλα συναισθήματα, τα οποία αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει σε στιγμές ψυχικής έξαρσης. Ο Ελληνικός λαός στο διάβα της μακραίωνης πορείας του, είχε μια έντονη ζωή και τα βιώματά του ήσαν πλούσια και ποικίλα. Μόχθησε, πάλεψε, αγωνίσθηκε, αγάπησε και μίσησε, χάρηκε κι έκλαψε, πόνεσε ο ίδιος και αισθάνθηκε συμπόνια για τους όμοιούς του, όσο κανένας άλλος λαός πάνω στην γη. Κι όλα αυτά τα έκανε τραγούδι. Έτσι, το δημοτικό τραγούδι, μπορούμε να πούμε πως είναι δημιούργημα του ανώνυμου και απρόσωπου τραγουδοποιού, που λέγεται Ελληνικός Λαός και σ’ αυτό συγκεντρώνονται τα συναισθήματα και τα ιδεώδη ολόκληρου του Ελληνικού Έθνους. Τοιουτοτρόπως το δημοτικό τραγούδι αποτελεί τον καθολικό καθρέφτη της Ελληνικής Ψυχής και της Ελληνικής Ζωής.
Σήμερα, το γνήσιο δημοτικό μας τραγούδι, αφού κατάφερε και πέρασε από χίλια- μύρια κύματα και τις Συμπληγάδες Πέτρες, με κύριο εχθρό την πολιτεία που καθολικά το αγνόησε, τους καλλιτέχνες (=Ερμηνευτές δημοτικών τραγουδιών σε εκδηλώσεις και κυρίως στα πανηγύρια, που στον βωμό του χρήματος προσπάθησαν να το μεταλλάξουν, και να μας σερβίρουν ένα νέο είδος δημοτικοφανών τραγουδιών αποτελούμενα από ανατολίτικα, από λαϊκά, ευρωπαϊκά, και γενικά από όλες τις χώρες του κόσμου.) και τους σύγχρονους δημοτικούς τραγουδοποιούς, (Όπου πατώντας στ’ αχνάρια του, προσπάθησαν και ακόμη και σήμερα προσδοκούν να δημιουργήσουν νέα ψευδοφανή, ακατάλληλα και επικίνδυνα για την παράδοση τραγούδια.), νομίζω ότι σιγά- σιγά αρχίζει να ξαναζωντανεύει και να στερεώνεται πάλι στις ελληνικές ψυχές και τείνει ν’ αποτελέσει ασπίδα σωτηρίας, απέναντι στην συνεχιζόμενη, επί πολλών δεκαετιών, εχθρική προσβολή της Εθνικής μας υπερηφάνειας, της Ιστορίας, του Πολιτισμού, της Θρησκείας, των Εθίμων και των Παραδόσεών μας.
Όμως, όπως διαφαίνεται, ο πρόσφατος διαγωνισμός του δημοτικού τραγουδιού, που διεξήχθη στην Κουρούτα της Αμαλιάδας, από τον σύλλογο φίλων παραδοσιακού δημοτικού τραγουδιού, «Ο ΜΩΡΙΑΣ», παρόλο που έχει πραγματοποιήσει αρκετές εκδηλώσεις διαγωνισμού, νομίζω ότι δείχνει χρονικά, να έχει βαλτώσει, στα πλαίσια και στις διοργανώσεις των πρώτων χρόνων διεξαγωγής του. Και το αναφέρω αυτό για τρεις περιπτώσεις που εντόπισα και χρήζουν άμεσης συζήτησης και προσαρμογής.
1). Τα περισσότερα τραγούδια που ερμηνεύονται από τους εκάστοτε διαγωνιζόμενους, γνωρίζω πάρα πολύ άριστα, ότι για διαφόρους λόγους, είναι παραποιημένα, (δηλαδή έχουν γίνει επιλεγμένες και ανελέητες προσθαφαιρέσεις λέξεων- στίχων, σποραδικές αλλαγές τοποθεσιών, ονομάτων, γεγονότων, χρονολογιών κ.ά), και κινδυνεύουν να χάσουν ή και έχασαν την αυθεντικότητα, την παραδοσιακή ομορφιά και την πραγματική τους χάρη και αξία. Αυτές οι αλόγιστες επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις, στα παραδοσιακά δημοτικά μας τραγούδια, οδηγούν την παράδοση, την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα, με επιστημονική ακρίβεια στην πλήρη αποξένωση μας από αυτά, στην απαξίωση τους από τις επόμενες γενιές και τέλος τον αφανισμό τους.
Οι διοργανωτές της εκδήλωσης, νομίζω όταν αποφάσισαν να συγκροτήσουν μια αρτιμελή και αξιόπιστη κριτική επιτροπή, έπρεπε να προσκαλέσουν κάποιον επιστήμονα από το Κέντρο Λαογραφίας των Αθηνών, στην συνέχεια αυτή η επιτροπή πριν τον διαγωνισμό να καλέσει τους υποψηφίους ερμηνευτές και να τους δώσει τους γνήσιους στίχους του εκάστοτε τραγουδιού, που θέλουν να ερμηνεύσουν. Τοιουτοτρόπως επιτυγχάνεται η ορθότητα του τραγουδιού, κυρίως ως προς τους στίχους του. Άρα λοιπόν, ένας ερμηνευτής και να μην το ερμηνεύσει φωνητικά σωστά, η διάσωση, η μετάδοση και η καταγραφή του πραγματικού τραγουδιού, θα έχει ήδη επιτελεστεί στο ακέραιο. Διότι το τεράστιο πρόβλημα, δεν άγεται στις φωνητικές ικανότητες του εκάστοτε ερμηνευτή, αλλά στην ορθότητα των στίχων του.
Εάν υποθέσουμε ότι σήμερα γινόταν ένας διαγωνισμός, με ρεπερτόριο από λαϊκά τραγούδια που έχουν γονείς, δηλαδή αυτούς που έχουν γράψει τους στίχους και την μουσική και βρίσκονται εν ζωή και ακούσουν κάποιο τραγούδι τους παραποιημένο, θα γίνει έξαλλοι και θα ζητήσουν ευθύνες. Τοιουτοτρόπως και εμείς, για τα ορφανά παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια μας, δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι και απλοί ακροατές, διότι το κακό θα συνεχιστεί, μέχρι που η δημοτική μας παράδοση θα εκμηδενισθεί και θ’ αφανισθεί τελείως από τον υπερήφανο λαό μας.
Σε πολλές συζητήσεις, στις αναδιφήσεις αλλά και καταγραφές που έχω πραγματοποιήσει, σε ποσοστό 90% και πλέον, κουράστηκα να μου αναφέρουν ότι έτσι το τραγουδάει, ο τάδε καλλιτέχνης (δεν θέλω ν’ αναφερθώ σε ονόματα), έτσι το άκουσα από το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, έτσι το τραγούδησαν σε κάποια εκδήλωση και τοιουτοτρόπως καταφέραμε να παραλλάξουμε, να διαμελίσουμε και τέλος ν’ αφανίσουμε το γνήσιο δημοτικό μας τραγούδι.
Επειδή αναφέρομαι στον σύλλογο, έχω καταγράψει όλες τις εκδηλώσεις του συλλόγου ¨Μωριάς¨, που έχουν ερμηνευθεί σ’ όλους τους διαγωνισμούς, και έχω εντοπίσει παρερμηνείες,, όσο και αν φαίνεται παράξενο, σε ποσοστό 78% επί των παραδοσιακών δημοτικών τραγουδιών μας.
2). Θα ήθελα επίσης να επισημάνω, και νομίζω ότι πρέπει ν’ αναφερθεί, όταν στην εκδήλωση ακούστηκε ότι: «…..ο τάδε…. θα μας ερμηνεύσει ένα κλέφτικο τραγούδι» και ασφαλώς εννοούσε για ένα τραγούδι επιτραπέζιο (τραπεζιού- τάβλας). Αυτό συνέβαινε και στα πανηγύρια, όπου μερικοί θαμώνες, με τον ορισμό κλέφτικα παράγγελλαν στις ορχήστρες, τραγούδια του τραπεζιού.
Θέλω να επισημάνω, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι: Κλέφτικα, ονομάζονται τα τραγούδια που αναφέρονται στην ζωή, την δράση, και τον θάνατο των Κλεφτών κατά την τουρκοκρατία, είτε αυτά είναι συρτά, καλαματιανά πηδηχτά (τσάμικα), είτε επιτραπέζια. Εσφαλμένα στην περιοχή μας, όταν τραγουδιέται κάποιο τραγούδι της τάβλας, το ονομάζουμε κλέφτικο. Τα τραγούδια του τραπεζιού, τραγουδιούνται όταν τελειώσει το φαγητό, κάποιας επίσημης γιορτής, όπως αρραβώνων, γάμου, πανηγυριού, βάπτισης, ονομαστικής γιορτής κ.λπ. Το τραγούδι το αρχίζει κυρίως ο νοικοκύρης, ο γεροντότερος, ο εορταζόμενος ή και κάποιος καλλίφωνος ο οποίος τραγουδούσε τον πρώτο στίχο και επαναλάμβαναν οι υπόλοιποι ομαδικά. Γενικά οι στιγμές των τραγουδιών του τραπεζιού, θεωρούνταν ιερές και έπρεπε να παρευρίσκονται όλοι οι καλεσμένοι και δεν έπρεπε να έχει απομακρυνθεί κανείς διότι υπήρχε λόγος παρεξήγησης.
3). Ακόμη θέλω να επισημάνω κάτι για τον χορό, που διδάσκεται στα χορευτικά τμήματα, όσον αφορά τις επιδεικτικές φιγούρες που πραγματοποιούνται στο τέλος του πηδηχτού (τσάμικου) χορού. Νομίζω, ότι έχουν ξεκτροχιαστεί από τα όρια τους και τείνουν να τον μεταλλάξουν σε Μοσχοβίτικο μπαλέτο, όχι μόνον σε τοπικό, αλλά όπως έχω διαπιστώσει και σε πανελλαδικό επίπεδο.
Αν αναδιφήσουμε παλιές ηλεκτρονικές εγγραφές (βίντεο) με περιεχόμενο παραδοσιακούς χορούς, προ της δεκαετίας του ’70, εύκολα θ’ ανακαλύψουμε ότι οι σημερινοί δημοτικοί χοροί, έχουν τεράστιες διαφορές με αυτούς.
Οι χορευτικές φιγούρες στους πηδηχτούς (τσάμικους) χορούς, προστέθηκαν χωρίς να υπάρχει κάποιος ειδικός λόγος και μεταδίδονται ταχύτατα, από αρκετούς χοροδιδασκάλους, που αντλούν χορευτικές πληροφορίες από τα ηλεκτρονικά μέσα μετάδοσης εικόνας.
Για την παράδοση μας, όταν ξεκινούσε κάποιος πηδηχτός (τσάμικος) χορός, που χορευόταν μόνον από άνδρες, ο κεραστής αναλάμβανε να κεράσει εν χορό, όλους ανεξαιρέτως τους χορευτές. Και αφού έπαιρνε την κρασοκανάτα με το κρασί και ένα ποτήρι, ξεκινούσε από τον πρώτο χορευτή μέχρι να κεραστεί και ο τελευταίος. Αν, το τραγούδι τελείωνε πριν ακόμη τους κεράσει όλους ο κεραστής, τότε οι οργανοπαίκτες που παρακολουθούσαν και την πορεία του κεραστή, συνέχιζαν να παίζουν το τραγούδι μέχρι να τελειώσει το κέρασμα των χορευτών και τοιουτοτρόπως, συνεχιζόταν μόνον και μόνον οργανική μουσική και ταυτόχρονα ο πρωτοχορευτής πραγματοποιούσε διάφορες κινητικές φιγούρες για ν’ συγκεντρώσει τα βλέμματα των θεατών και να προκαλέσει εντύπωση, μέχρι να τελειώσει το κέρασμα.
Σημείωση: Θεωρούταν προσβολή να τελειώσει το τραγούδι και να μην έχουν κεραστεί όλοι οι χορευτές και πάντοτε λόγχευε κίνδυνος παρεξήγησης.
Πάντως πιστεύω, ότι αυτά τα λάθη στα οποία αναφέρομαι, έγιναν εν αγνοία των διοργανωτών. Όμως νομίζω ότι η προσπάθεια αναβίωσης του θεσμού, που για δυο χρόνια είχε ανασταλεί, είναι θετικότατη και γι’ αυτό αξίζει ένα μεγάλο εύγε και περίσσια συγχαρητήρια σε όλους τους εμπλεκόμενους, και προσδοκούμε στον επόμενο διαγωνισμό, να διορθωθούν όσα περισσότερα μπορούν να συνεχίσουν να διασώσουν, να ευρύνουν και να μεταδώσουν στις νεώτερες γενιές, αυτό που ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια στον τόπο μας.

Τουτούνης Ηλίας
Αμαλιάδα Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Λέξεις στην καθημερινότητα και στην τεχνολογία με βάση από την ονοματολογία της παγκόσμιας πανίδας.

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΗΛΙΑΣ ΤΟΥΤΟΥΝΗΣ
Λέξεις στην καθημερινότητα και στην τεχνολογία με βάση από την ονοματολογία της παγκόσμιας πανίδας.

Αγρίμι, το = ο απολίτιστος άνθρωπος, αυτός που δεν έχει επαφή με την κοινωνία.
Αετός, ο = ο πανέξυπνος.
Αηδόνι, το = ο εξαίρετος και καλλίφωνος τραγουδιστής- ψάλτης.
Αηδονόγλωσσα, η = αυτός που έχει ευχάριστη ευχέρεια λόγου.
Αθώα περιστερά, η = γενικά αυτός που ενώ είναι ένοχος, στο τέλος αθωώνεται.
Ακρίδα, η = Sikorsky Scycrane (H), πυροσβεστικό ελικόπτερο, η γνωστή πορτοκαλί ακρίδα, χωρητικότητας 10.000 λίτρων ύδατος.
Ακρίδα, η = αναφέρεται σαν παροιμιώδης φράση «Έπεσε ακρίδα» και λέγεται όταν σύνολον ανθρώπων που διεκδικούν μαζεύονται για να πάρουν ότι μπορέσουν.
Ακριδολογάω, = χαζεύω, κάνω χουζούρι, περνάω την ώρα μου άπραγος.
Αλεπού, η = ο πονηρός άνθρωπος,
Άλμπατρος , = αεροσκάφη τύπου HU-16B Albatross.
Άλογο το = ο ίππος, η ιπποδύναμη μηχανών και ηλεκτροκινητήρων.
Αράχνη, η = η παμπόνηρη γυναίκα, ο ασύλληπτος μεγαλοδιαρρήκτης.
Αρκούδα, ο δυνατός άνθρωπος, η θεόρατη γυναίκα. Κατά τον ψυχρό πόλεμο, Αρκούδα έλεγαν την πρώην Ε.Σ.Σ.Δ.
Αρκουδιάρης, ο = αυτός που κρατούσε αιχμάλωτη αρκούδα και περιφερόταν για επίδειξη με σκοπό το οικονομικό κέρδος.
Αρνάκι έγινε, = αυτός που συνετίσθηκε.
Αρουραίος, ο = ο υποχθόνιος άνθρωπος, αυτός που εργάζεται υπερβολικά.
Ασβός, ο = γενικά ο κοντός άνθρωπος με ίσια μαλλιά.
Αστακός, ο = ο υπέρ εξοπλισμένος με πολεμικά όπλα.
Αστρίτης, ο = ο έξυπνος άνθρωπος, αυτός που πετάνε τα μάτια του φωτιές.
Αχινός, ο = είδος θαλάσσιας νάρκης.
Βάτραχος, ο = μοντέλο αυτοκινήτου μάρκας Citroën, άνδρας ομάδας υποβρυχίων καταστροφών (Ο.Υ.Κ.).
Βδέλλα, η = αυτός που ζει εις βάρος άλλων.
Βόδι, το = ο χαζός άνθρωπος, ιδίως το παιδί.
Γαϊδουρόπρογκα, η = πρόκα μεγάλου μεγέθους.
Γαρδέλι, το = ο άνθρωπος που δεν σταματά να μιλάει.
Γαρίδιασε, = κοκκίνισαν τα μάτια του.
Γάτα, η = ο πανέξυπνος άνθρωπος.
Γαύροι, οι = μτφ. οι οπαδοί του αθλητικού συλλόγου Ολυμπιακού Πειραιώς.
Γεράκι, το = ο ευφυής άνθρωπος.
Γίδι, το = ο βλάχος, ο απολίτιστος άνθρωπος.
Γιδόστρατο, το = πολύ στενό μονοπάτι.
Γουρούνα, η = τετράκυκλη σύγχρονη μοτοσυκλέτα.
Γουρούνι, το = ο φαγάς, ο βρωμιάρης.
Γρύλλος, ο = εργαλείο ανύψωσης βαρών.
Δελφίνι, το = τύπος ταχυπλόων σκαφών.
Δράκος, ο = ο βιαστής γυναικών.
Ελαφίνα, η = η όμορφη, η λυγερόκορμη, η γοργοπόδαρη γυναίκα.
Ελέφαντας, ο = ο παχύς άνθρωπος, ο σωματώδης.
Ζαγάρι, το = ο παλιάνθρωπος, αυτός που δεν αποκτά σχέσεις και φιλίες.
Ζαργάνα, η = η πανέξυπνη γυναίκα, που ξέρει και ξεγλιστράει.
Ζούδι, (λαϊκά το αγρίμι)το = ο κουτοπόνηρος άνθρωπος.
Ζουζούνι, το = το πανέξυπνο και ανήσυχο παιδί.
Κάβουρας, ο = εργαλείο σύσφιξης.
Καμήλα, η = η σωματώδης και άκομψη γυναίκα.
Κάμπια, η = η ομαδική
Καναρίνι, το = ποικιλία αναρριχομένων φασολιών.
Καρακάξα, η = η γυναίκα που κουτσομπολεύει, που μιλάει πολύ.
Καρχαρίας, ο = ο μεγαλοφαγάς, ο οικονομικός εξουσιαστής.
Κατσαριδάκι , Σκαθάρι, το = μικρό αυτοκίνητο, μοντέλο της Volkswagen.
Κέρβερος, ο = αυτός που αντιστέκεται σθεναρά,
Κηφήνας, ο = ο τεμπέλης, ο φαγάς, το αφεντικό.
Κλώσα, η = η επωαστική και εκκολαπτική μηχανή, αυτός που αργά εργάζεται, αργά περπατάει, αργά μιλάει κ.λπ.
Κόκορας, ο = ο επικρουστήρας παλαιών πυροβόλων όπλων.
Κόμπρα, η = επιθετικό ελικόπτερο ΑΗ-1 SUPER COMPRA.
Κοράκια, τα = οι νεκροθάφτες.
Κοριός, ο = ηλεκτρονικό εξάρτημα τηλεφώνων για υποκλοπές συνομιλιών.
Κότα, η = η εύκολη γυναίκα.
Κούκος, ο = ο μοναχικός άνθρωπος.
Κουνάβι, το = ο κουτοπόνηρος άνθρωπος.
Κουνέλα, η = η γυναίκα που γεννάει πολύδυμα παιδιά, αυτή που έχει πολλά παιδιά.
Κουνελάκι, το = νεαρές κοπέλες καλλονές που επαγγέλλονται, ως ερωτικοί συνοδοί.
Κουρούνα, η = η κακόμοιρη γυναίκα.
Κουτάβι, το = συνήθως λέγουν το άβγαλτο- χαζό παιδί.
Λαβράκι, το = αναφέρεται η λέξη όταν οι έρευνες των αρχών και η ανακάλυψη ή αποκάλυψη σημαντικής παρανομίας.
Λεβιθιάρης, ο = ο αδύναμος – σκελετωμένος άνθρωπος.
Λελέκι, το = ο αδύνατος, γενικά ο σκελετωμένος άνθρωπος.
Λεονταρισμός, ο = επίδειξη τόλμης για να εντυπωσιαστεί ή να φοβηθεί κάποιος.
Λέοπαρντ, το = Το Leopard είναι γερμανικό άρμα μάχης το οποίο κατασκευάζεται από την εταιρεία Krauss-Maffei.
Λιοντάρι, το = ο ήρωας, ο δυνατός άνδρας.
Λύκος, ο = ο μοναχικός και σκληρός άνθρωπος.
Λυκοφιλία, η = η προσωρινή φιλία μεταξύ εχθρών για συγκεκριμένο σκοπό.
Μαϊμού, η = τα μη αυθεντικά προϊόντα.
Μελανούρι, (ιχθύς) το = προσωνύμιο προς τους μελαμψούς νεαρούς –νεαρές.
Μέλισσα, η = η οικονομολόγος γυναίκα.
Μουλάρι, το = ο κακός άνθρωπος, αυτός που δεν συνετίζεται εύκολα.
Μουρμούρα, (γόνος βατράχων) η = η πολυλογού γυναίκα.
Μουσίτσα, η = μυστηριώδης και παμπόνηρη γυναίκα.
Μπούφος, ο = ο άμυαλος άνθρωπος, αυτός που δεν φέρνει στροφές.
Μύγα Τσε- τσέ, η = αναφέρεται για τους επικίνδυνους ανθρώπους.
Μυρμήγκι, το = το σύνολο ανθρώπων που βρίσκονται σε ένα μέρος ή πορεύονται μαζί.
Νυφίτσα, η = η κοντή και παμπόνηρη γυναίκα.
Νυχτερίδα, η = ο άνθρωπος που κυκλοφορεί μόνον κατά τις νύκτες.
Ξεφτέρι, το = ο πανέξυπνος άνθρωπος.
Όρνιο, ο = ο απολίτιστος άνθρωπος.
Οχιά, η = ο πονηρός και πανέξυπνος άνθρωπος, αυτός που συμπεριφέρεται υποχθόνια.
Μαμούθ, το = αναφέρεται σε υπέρογκο είδος, σε αγορά, σε με τεράστια αξία, σε χωρητικότητα, (μαμούθ σκάνδαλο, αγορά, πρόγραμμα, ληστεία, περιουσία κ.λπ.).
Παγώνα, η = η μεγαλωμένη αρχόντισσα, που φοράει φανταχτερά ρούχα.
Πάντα, το = μοντέλο μικρού ασπρόμαυρου φορτηγού αυτοκινήτου της FIAT.
Παπαγαλάκι, το = ανυψωτικό μηχάνημα προσαρμοσμένο σε φορτηγό αυτοκίνητο.
Παπαγαλία, η = η παρατεταμένη φρασεολογία, με τα ίδια, η ανακυκλωμένα λόγια.
Παπάκι, το = δίκυκλο μεταφορικό μέσον, το @ σήμα στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Πάπια, η = εξάρτημα υγιεινής για ασθενείς.
Πάπια, η = η παχουλή γυναίκα που περπατάει αργά, αυτός που κρύβεται πίσω από τον εαυτόν του.
Πέρδικα, η = η τσαχπίνα γυναίκα.
Πεταλούδα, η = παξιμάδι βίδας με πτερύγια, το παπιγιόν.
Πεταλούδας, ο = ο άπιαστος διαρρήκτης, που πάντοτε ξεγλιστράει από τις διωκτικές αρχές.
Πεταλουδίτσα, η = η νεαρή πόρνη.
Πιγκουΐνος, ο = ο κοντός και πανέξυπνος άνθρωπος.
Πιράνχας, το = αυτός που καταχράται, ή υπεξαιρεί το ξένο ή το δημόσιο χρήμα.
Πιτσούνα, η = είδος μικρού και στενόμακρου χειροποίητου ψωμιού.
Πιτσουνάκια, τα = τα νεαρά ζευγαράκια που ερωτοτροπούν δημοσίως.
Πόνι, το (κοντόσωμη φυλή αλόγων) = μοντέλο μικρού φορτηγού αυτοκινήτου της Citroën.
Ποντίκι, το = χειροκίνητο χειριστήριο ηλεκτρονικού υπολογιστή.
Ποντικομαμή, η = αναφέρεται γενικά η χαμηλοβλεπούσα γυναίκα.
Ποντικός, ο = γενικά ο διαρρήκτης.
Πουλακίδα, η = η νεαρή πόρνη που προσφέρει υπηρεσίες γενικά σε άρχοντες.
Πουλάρα, η = προσφώνηση νεαρών προς νεαρές και κορμερές κοπέλες.
Πουλί, το = το γεννητικό όργανο.
Πούλια, η = είναι η δημώδης ονομασία του αστρικού σμήνους των Πλειάδων
Η Πούλια αποτελεί πολύ σημαντικό αντικείμενο στον ουρανό, επειδή από τη θέση της προσδιόριζαν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι την ώρα κατά τη νύχτα και έτσι κανόνιζαν τις ασχολίες τους, που άρχιζαν με το χάραμα της ημέρας. Η ανατολή της Πούλιας τις πρώτες πρωινές ώρες κατά το τέλος του Μαΐου καθώς και η δύση της τον Νοέμβριο, κατά τη φθινοπωρινή σπορά, αποτελούν σταθμούς για τις γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες.
Προβατάκι, το = ο αγαθός άνθρωπος.
Ρέγγος, o = ο καπνισμένος, ο μελαχρινός.
Σαΐτα, η = ο ταχύτατος άνθρωπος.
Σκαθάρι, το = ο κακός άνθρωπος, ο κουτοπόνηρος, ο πανέξυπνος.
Σκαντζόχοιρος, ο = αυτός που έχει στην κεφαλή του ολόισιες και ορθές τρίχες.
Σκνίπα, (έντομο) η = το βαρύ μεθύσι.
Σκουλήκι, το = ο υπόγειος, ο υποχθόνιος άνθρωπος.
Σκούρκος, ο = ο πανέξυπνος άνθρωπος.
Σκύλα, η = το εργαλείο προγκοβγάλτης, η πόρνη, η κακιά γυναίκα.
Σκυλί, το = ο σκληροτράχηλος άνθρωπος.
Σκυλολόι, το = ομάδα από κακοποιούς, από απατεώνες, από γυναικάδες, από καταχραστές.
Σκορπιός ή σκόρπιουμ , το = αυτόματο πυροβόλο όπλο.
Σουπιά, η = ο υποχθόνιος, ο κουτσομπόλης, ο άνευ εμπιστοσύνης άνθρωπος.
Σουσουράδα, η = η κουτσομπόλα.
Σπάρος, ο = ο τεμπέλης, ο οκνός.
Στούκας τα = Το Junkers Ju 87, ή Stuka είναι συντόμευση της λέξης Sturzkampfflugzeug, (πολεμικό αεροσκάφος κάθετης εφόρμησης). Αναγνωρίζεται εύκολα από τις αντεστραμμένες πτέρυγες γλάρου, από τις σταθερές ρόδες και τη σειρήνα του που λόγω της επιπρόσθετης οπισθέλκουσας μείωνε την ταχύτητα στο ήδη αργό αεροσκάφος. Σήμερα στούκας ονομάζουμε τα μεγάλα κουνούπια που επιτίθενται στον άνθρωπο.
Στρείδι, το = λέγεται ο άνθρωπος που προσκολλάει κοντά σε κάποιον με απώτερο σκοπό το κέρδος η την δημοσιότητα.
Στρουθοκαμηλισμός, ο = ενέργεια, συμπεριφορά, που χαρακτηρίζεται από ηθελημένη ή προσποιητή άγνοια ενός υπαρκτού κινδύνου: Τακτική- πολιτική στρουθοκαμηλισμού.
Σφαλαγκάκι, το = το μικρό παιδί περίπου πέντε- έξι ετών.
Σφηκοφωλιά, η = κακή γειτονιά, ή γειτονιά από μεγάλο σόι.
Τάρανδος, ο = ο απατημένος –η σύζυγος.
Ταύρος μαινόμενος, ο = ο σωματώδης και αγριεμένος άνθρωπος, όπου βγαίνει εκτός εαυτού σε …….διενέξεις.
Τράγος, ο = γενικά οι ιερωμένοι, οι ρασοφόροι.
Τρουποφράχτης, ο = αυτός που δεν ξοδεύει χρήματα και αυτός που δεν θέλει επικοινωνία με τους συνανθρώπους του.
Τρυγόνα, η = η όμορφη γυναίκα.
Τσακάλι, το = ο άγριος άνθρωπος, ο παράνομος.
Τσιμπούρι, το = αυτός που κολλάει κοντά σε κάποιον και δεν τον αφήνει.
Τσιπούρα, η = λέγεται για αυτούς που τους ανακαλύπτουν νεκρούς.
Τσιροπούλι, το = το μικρό παιδί όταν αρχίζει να λέγει τις πρώτες λέξεις του.
Τυφλίτης, ο = ο άνθρωπος που κυκλοφορεί μόνο την νύκτα, ο διαρρήκτης.
Τυφλοπόντικας, ο = ή μετροπόντικας, σύγχρονο μηχάνημα υπόγειας διάτρησης.
Φάλαινα, η = η παχουλή και αργοκίνητη γυναίκα.
Φαραώνα , η = συνήθως η ανήθικη γυναίκα η πόρνη.
Φίδι, το = ο πονηρός και υποχθόνιος άνθρωπος.
Φλώρος, ο = ο βλάκας, ο χαζός, ο άμυαλος.
Φλώρος, ο = ο χαζός άνθρωπος.
Φοράδα, η = προσφώνηση προς τη σωματώδης γυναίκα.
Φώκια, η = λέγουν την υπέρβαρη γυναίκα.
Χέλι, το = αναφέρονται σε έξυπνους ανθρώπους που δεν μπορούν να τους πιάσουν.
Χελιδόνα, η = εξάρτημα του νερόμυλου.
Χελώνα, η = μοντέλο αυτοκινήτου της Φολκσβάγκεν, που μοιάζει σαν χελώνα.
Χήνα, η = λαϊκή ονομασία του δεκαχίλιαρου (επί εποχής δραχμής).
Χουχουλόγιωργας , ο = ο φιλάσθενος άνθρωπος
Χταπόδι, το = ομάδα από λάστιχα με άγκιστρα στις άκρες τους προσαρμοσμένα μεταξύ τους για το δ
Ψαράκι, το = βουτιά αθλητή, κυρίως στο ποδόσφαιρό στην καλαθοσφαίριση, στο βόλεϊ και στο μπάσκετ.
Ψάρι, το = προσφώνηση των νεοσύλλεκτων στρατιωτών από τους παλαιότερους.
Ψείρα, η = αυτός που δεν σπαταλάει εύκολα τα χρήματα, αυτός που ζει σε βάρος άλλων.
Ψείρα, η = μικρό κοκάλινο αξεσουάρ, στερεώματος μαλλιών κεφαλής των γυναικών.
Ψωριάρης, ο = αυτός που δεν συμμετάσχει σε παρέες, ο μη κοινωνικός άνθρωπος.

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ, ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ, ΕΥΧΕΣ ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.

ΗΛΙΑΣ ΤΟΥΤΟΥΝΗΣ

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ, ΠΑΡΟΙΜΙΩΔΕΙΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ, ΕΥΧΕΣ ΚΑΤΑΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΘΕΟ.


ΘΕΟΣ: Αυτός που δεν φαίνεται, το αιώνιο και άναρχο πνεύμα.

«Πιστεύω στο Θεό που έπλασε τους ανθρώπους και όχι στο Θεό που έπλασαν οι άνθρωποι» (Καρρ. Αλφ.)

Αγάπα τον Θεό σου και χέσε τον διάβολό σου.
Αγάπα τον Θεό σου, κράτα και τον διάβολό σου.
Αθάνατος είναι μονάχα ο Θεός.
Άθεος απρόκοβος
Άκληρος, άθεος.
Ακόμα και τους ψυχρούς τάφους ζεσταίνει η πρόνοια του θεού
Άλλα μετράει ο άνθρωπος κι άλλα ο Θεός τα βγάζει.
Άλλος ο Θεός από το ποτάμι και πέρα.
Αλλού ρίχνει ο Θεός βροχή, αλλού το χιόνι κι αλλού το χαλάζι.
Ανάστα ο Θεός.
Αν άκουγε ο Θεός τα κοράκια θα ψόφαγε τα γαϊδούρια. (αμεροληψία)
Αν άκουγε ο Θεός τις κουρούνες, θα ’χαμε σταφύλια όλο το χρόνο. (επιθυμία)
Αν άκουγε ο Θεός τον κόρακα, αρνί ή ζωντανό δεν θα ’χε μείνει στον κόσμο, αν άκουγε τον λύκο, δεν θα ’χε μείνει τσοπανόσκυλο.
Αν αμαρτούσε ο Θεός, ποιος θα τον εξομολογούσε;
Αν δεν βρεις τον Θεό, σίγουρα θα βρεις τον διάβολο.
Αν δεν δώσει ο Θεούλης τι να κάνει ο φτωχούλης.
Αν δεν θέλει ο Θεός, οι Άγιοι δεν μπορούν. (αδυναμία)
Αν έχεις αντίδικο Καδή, μόνος ο Θεός μπορεί να σε βοηθεί.
Αν ήξερα τόσα πολλά θα μιλούσα και με τον Θεό.
Αν θέλει ο Θεός παρηγορείται η χήρα.
Αν θέλει ο Θεός.
Αν ο Θεός δεν έδινε τα ξύλα δεν θα καίγανε οι φούρνοι.
Ανάγκασε και οι θεοί πείθονται
Άνθρωπο που στην κουβέντα ανακατεύει τον Θεό να τον φοβάσαι.
Άνθρωπος αδιαβόλευτος προβατάκι του θεού
Άνθρωπος πολυβούλης κι ο Θεός κοψοβούλης.
Από εμένα μην το βρεις, να το βρεις από τον Θεό.
Από Θεού άρξασθαι.
Από κακόν κι έξυπνο ο Θεός να σε φυλάει.
Από μηχανής Θεός.
Από πού κάνει να λαμβάνει ο άνθρωπος; - Από τον Θεό μόνο.
Από το στόμα σου και στου Θεού τ’ αυτί.
Από τον Θεό και στα χέρια σου.
Από τον Θεό κι από τον γείτονα δεν μπορείς να κρυφτείς.
Από τον Θεό να το βρει.
Από του Θεού το ταμείο να ζητήσουμε, ο Θεός και ανεβάζει και κατεβάζει.
Από του κακού το μάτι κι ο Θεός κρύβεται.
Αργεί ο Θεός, σκάει ο φτωχός.
Αρνί που βλέπει ο Θεός, λύκος δεν το τρώει. (προστασία)
Άσπρος – μαύρος όλοι παιδιά του Θεού.
Αυτό δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε ο διάβολος.
Αυτός έσκασε και τον Θεό.
Αφορμή θέλαμε κι ο Θεός μας έδωσε.
Βγήκε ο κατής να κρίνει τον Θεό.
Βλέπε με Θεέ μου από σπανό κι από μαλλιαρή γυναίκα.
Βλέπεις στραβέ, βλέπει ο Θεός.
Βλέπου να σε βλέπει κι ο Θεός.
Βοηθήσου, λέει ο Θεός να σε βοηθήσω κι εγώ.
Βρέξε Θεέ μου, κάστανα και χιόνισε καρύδια.
Βρέξε Θεουλάκι μου να γιομίσει το πηγαδάκι μου
Βρέχει ο Θεός με το Θεό.
Βρέχει ο Θεός, φταίει ο μήνας.
Γείτονα έχεις; Θεό έχεις.
Γεράματα, σκοντάμματα, του Θεού πειράματα.
Για την ορφανή την ξένη, έχει ο Θεός ψυχή κρυμμένη. (μέριμνα)
Για το γάιδαρο του τεμπέλη έκαμ’ ο Θεός τ’ αγκάθια. (οκνηρία)
Για το όνομα του Θεού.
Για τον Θεό.
Για τον κόσμο μην κλαις, ο Θεός ξέρει ποιος θα χορτάσει και ποιος θα πεινάσει.
Γιατί σούρνεσαι φίδι μου; - Ο θεός μου το πρόσταξε.
Γρόσια γυρεύει ο φτωχός από τον Θεό ,παιδιά πολλά του δίνει. Παιδιά γυρεύει ο άρχοντας, γρόσια του δίνει.
Δείξε μου τον Θεό σου, να δυο δείξω την τύχη σου.
Δεν βλέπει ο στραβός, αλλά βλέπει ο Θεός. (πρόνοια – προστασία)
Δεν βρέχει πάντα κουλούρια ο Θεός.
Δεν είδε Θεού πρόσωπο.
Δεν έχει ο Θεός, μα έχει ο Θεός.
Δεν έχει τον Θεό του.
Δεν ξέρει τι Θεό λατρεύει.
Δεν σε παίρνει ο Θεός, δε σε παίρνει ο διάβολος.
Δέσε το γαϊδούρι σου και τον Θεό προσκύνα.
Δίνει ο Θεός και παίρνει ο Χάρος.
Δίνει ο Θεός την πληγή, δίνει και το βοτάνι.
Δόξα να ‘χει ο Θεός κι ας είναι και κουφός.
Δοξασμένος ο Θεός.
Δώσε κάτι για το Θεό να το δώσει στ’ ορφανό.
Έβρεξε ο θεούλης χλόισε ο τοπούλης
Έγινε ανάστα ο Θεός.
Είμαι στο έλεος του Θεού.
Είναι αμαρτία από το Θεό.
Είναι Θεός τουλουμίσιος.
Είναι πάντα ο ίδιος ο Θεός και σε εμάς και σε αυτούς. (ισότητα)
Είναι σαν θέλει ο Θεός.
Είναι σαν το καλό του Θεού.
Είναι χαρά Θεού.
Εκεί που έχει ο Θεός εκκλησιά, έχει ο διάβολος παρεκκλήσι. (αμαρτία)
Ελέω Θεού.
Ελπίζει στο Θεό.

Ένας Θεός ξέρει.
Έπιασε τον Θεό από τα γένια.
Εργάσου και πορεύου είπε ο Θεός.
Έσμιξ’ ο Θεός καλή ώρα, μαντζουράνα με την βιόλα.
Ευχαρίστα τον Θεό, λησμονώντας το κακό. (εμπειρία)
Έφτασε στου Θεού τ’ αυτιά.
Εφτιαξε κι ο Θεός τον Διάβολο και βρήκε τον μπελά του.
Έχει κι ο Θεός τον Θεό του.
Έχει μερίδιο από τον Θεό.
Έχει ο Θεός.
Έχεις Θεό; - Έχω. - Έχεις και χαμοθεό; - Δεν έχω. – Τότε ούτε Θεό έχεις.
Ζουρλός άνθρωπος, οργή Θεού.
Η αλήθεια είναι του Θεού και το ψέμα του διαβόλου.
Η ελεημοσύνη είναι προσευχή στο Θεό. (προσευχή)
Η καλημέρα είναι του Θεού.
Η κότα πίνει νερό κοιτάει και τον Θεό.
Η ομορφάδα είναι μισή δωρεά του Θεού, η εξυπνάδα ολόκληρη. (αρετή)
Η οργή του Θεού από τα κεραμίδια κατεβαίνει. (τύχη)
Η οργή του Θεού κατεβαίνει από τα κεραμίδια. (θυμός)
Η πρώτη γνώμη του Θεού, η δεύτερη του διαβόλου.
Η συνείδηση είναι φωνή του Θεού.
Η φωνή των γονιών είναι φωνή του Θεού. (καθήκον)
Η ψυχή δική σου η κόλαση του Θεού.
Ήμαρτον Θεέ μου.
Ήταν θέλημα Θεού.
Θα πέσει ο Θεός να μας πλακώσει.
Θεέ και Κύριε.
Θεέ μου κάνε με τρελό να με φοβούνται όλοι.
Θεέ μου, για ρίξε ένα νερό να κάνει ένα ποτάμι να πάρει την Αράχωβα που είναι μες το λαγκάδι.
Θεέ μου, μη δώσεις του φτωχού πόρτες και παραθύρια, πάπλωμα και σκεπαστεί και κάνει φτερά και φύγει. (προς τους νεόπλουτους)
Θεέ μου, μη μου δώσεις όσα βάσανα όσα μπορώ ν’ αντέξω.
Θεέ μου, πως κρατάς τα κεραμίδια ξεκάρφωτα.
Θέλει ο Θεός γυρίζει η μυλόπετρα.
Θέλει ο Θεός τ’ αρνί να ζήσει, κι ο λύκος να μην ψοφήσει.
Θεός καλός, όλα καλά. (αγαθότητα)
Θεός ξημερώνει, Θεός νυχτώνει.
Θεός συγχώρεσε τον.
Θεός φυλάξει.
Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος.
Θεούσες και μακρυπροσκυνούσσες.
Ίδρωσε δούλε του Θεού, να σε βοηθήσει κι ο Άγιος.
Και οι θεοί έχουν τον θεό τους
Κάλιο τρελό Θεό παρά πονηρό δαίμονα.
Κάλλιο δρόμο του θεού παρά διαβόλου στράτα
Κάλλιο Θεού κυνήγημα παρά διαβόλου προστασία. (πίστη)
Καλό στον Άγιο του Θεού και στον εχθρό του καρβελιού.
Κάνει ο Θεός συμβόλαιο με τους καλούς και η μοίρα με κανέναν. (ατυχία)
Κάνε τον σταυρό σου, ρώτα και τον Θεό σου.
Κάνεις δεν κάνεις με τον Θεό μην τα βάνεις.
Κανείς δεν μπορεί να βλάψει εκείνο που βοηθά ο Θεός. (προστασία)
Κάποιος δεν είχε τι να κάνει και τ’ έβαλε με τον Θεό του.
Κατά τον Θεό και οι δαίμονες.
Κεφάλι που το φυλάει ο Θεός ο κόσμος δεν το βλάπτει. (Θεός)
Κι η νύφη δεν έχει Θεό κι η πεθερά δεν έχει πίστη.
Κι ο Θεός έχει το δίκιο του κι ο Χότζας το δικό του.
Κι ο Θεός όλα τα ξέρει, μα κι ο δούλος του κάτι καταλαβαίνει.
Κι οι πολλοί Θεοί έχουν ένα Θεό.
Κοιμάται με τον Θεό και ξυπνάει με τον διάβολο.
Λάθος γιατρού θέλημα θεού
Μα το Θεό.
Με βερεσέδια ο Θεός δεν πείθεται.
Με δώρα πιάνουν τους Θεούς. (δωροδοκία)
Με όποιον Θεό γεννιέσαι με εκείνον πεθαίνεις.
Με τη βοήθεια του Θεού.
Με το νου και με τη γνώση βρήκαν τον Θεό καμπόσοι. (οξύνοια)
Μετά το Θεό τους γονείς σου.
Μην ξιπάζεσαι Σουλτάνε μου, υπάρχει και Θεός πάνω από σένα.
Μόνο ο Θεός ξέρει.
Μου χρωστάει ο Θεός.
Μουντζώνει τον Θεό.
Μουρλό παιδί, Θεού χαρά.
Μπέρδεψε τον Θεό με τον διάβολο και τ’ έκανε σκατά.
Μπήκε στο δρόμο του Θεού.
Μπορεί να φτιάξει μια πέτρα ο Θεός που να μην μπορεί να την σηκώσει;
Μπροστά σου πάει ο Θεός και πίσω σου ο σατανάς.
Να δώσει ο Θεός κι η Παναγιά.
Να μ’ αξιώσει ο Θεός.
Να με κάψει ο Θεός.
Να με φωτίσει ο Θεός.
Να μη σου χρωστάει ο Θεός.
Να πας στην ευχή του Θεού.
Να σε δει ο Θεός.
Να σε φυλάει ο Θεός από κουμπάρας μάτια κι από χήρας πόδια.
Να σε φυλάει ο Θεός από το άδικο.
Να σε φυλάει ο Θεός από τους σημαδιακούς.
Να σέβεσαι τρία πράγματα, Θεό, γονείς και νόμους.
Να σου δώσει ο Θεός τη υγειά σου, να φορείς τον Μάη γούνα.
Να τ’ ακούσει ο Θεός.
Να φοβάσαι όποιον δεν φοβάται τον Θεό. (κακία)
Νηστεύει ο δούλος του Θεού, γιατί δεν έχει τι να φάει.
Ντουφεκάει τον Θεό.
Ξέρει ο Θεός ποιο δέντρο ξεραίνει. (κρίση)
Ξέρει ο Θεός τι κάνει.
Ο από μηχανής Θεός.
Ο άθεος θέλει τον άθεο του
Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο και ο Θεός γίνεται και διάβολος.
Ο άνθρωπος κινείται ο Θεός τον οδηγεί. (ευσέβεια – πρόνοια)
Ο άνθρωπος ότι μπορεί κι ο Θεός ότι θέλει. (φρόνηση)
Ο δανείζων τους φτωχούς, δανείζει τον Θεό.
Ο διάβολος είναι αποπαίδι του Θεού.
Ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη αγαπάει και τον νοικοκύρη.
Ο Θεός άδικα θωρεί και δίκαια κρίνει.
Ο Θεός αργεί μα δεν λησμονεί. (μνήμη – υπομονή)
Ο Θεός αστράφτει και βροντά και πάλι μετανιώνει.
Ο Θεός βλέπει βουνά και ρίχνει χιόνι. (ταπείνωση)
Ο Θεός βλογάει το προκομμένο χέρι.
Ο Θεός βοηθά όσους βοηθούν τους εαυτούς τους. (αυτενέργεια)
Ο Θεός βοηθά τον εργατικό.
Ο Θεός βοηθάει αυτόν που ξυπνάει πρωί. (ενεργητικότητα)
Ο Θεός βοηθός.
Ο Θεός βρίσκεται παντού κι όλα τα βλέπει.
Ο Θεός για μένα κι εγώ για σένα.
Ο Θεός για το κουτσό πουλί έχει φωλίτσα χαμηλή.
Ο Θεός για τον αδερφό έφτιαξε αδερφό, μα τους κουμπάρους χωριστά τους έφτιαξε.
Ο Θεός γιατρεύει, ο γιατρός πληρώνεται.
Ο Θεός δεν αφήνει κανένα να χαθεί.
Ο Θεός δεν μισεί, μονάχα συγχωρεί.
Ο Θεός δεν πωλείται, μα ούτε κι αγοράζεται.
Ο Θεός δεν ρίχνει κομμάτια, εργάσου και πορέψου,
Ο Θεός δεν ρωτάει.
Ο Θεός δίνει καρύδια αλλά δεν τα σπάει. (εργασία)
Ο Θεός δίνει τα μερίδια και ο διάβολος χαλάει τα σύνορα.
Ο Θεός δίνει το ένα, δίνει και το άλλο.
Ο Θεός δίνει το κρύο κατά την γούνα. (αμοιβή)
Ο Θεός δίνει το ντέρτι, ο Θεός δίνει και την αντοχή. (γιατρειά)
Ο Θεός δίνει φτερά του μυρμηγκιού για να χαθεί.
Ο Θεός είναι αγάπη.
Ο Θεός είναι μεγάλος.
Ο Θεός είναι τεχνίτης, τους μεγάλους ταπεινώνει και τους μικρούς υψώνει.
Ο Θεός είναι ψηλά, αλλά βλέπει χαμηλά. (πίστη – πρόνοια)
Ο Θεός είπε σείσου να σε σείσω.
Ο Θεός ευφραίνεται με έργα κι όχι με προσευχές.
Ο Θεός έφτιαξε τα τριαντάφυλλα, έφτιαξε και τ’ αγκάθια.
Ο Θεός έφτιαξε την γη κι ο άνθρωπος την πόλη.
Ο Θεός έχει γράψει για τον καθένα μας.
Ο Θεός έχει όρεξη, βάλε κι εσύ το κουτάλι.
Ο Θεός και η ψυχή σου και οι διάβολοι στο πετσί σου.
Ο Θεός και η ψυχή του.
Ο Θεός και ο γείτονας δεν λαθεύουν.
Ο Θεός και ο γείτονας λάθος ποτέ δεν κάνουν.
Ο Θεός και ο γείτονας.
Ο Θεός κάνει ορφανά, μα άμοιρα ποτέ.
Ο Θεός κάνει φτωχούς αλλά άμοιρους δεν κάνει.
Ο Θεός κι η ψυχή σου.
Ο Θεός κοιτάζει τα καθαρά χέρια κι όχι τα γεμάτα.
Ο Θεός κρατάει λογαριασμούς, μαζεύει και δεφτέρια.
Ο Θεός λέγει φυλάξου από την οργή μου.
Ο Θεός μας δίνει πολλά με τα δικά μας χέρια. (αυτενέργεια)
Ο Θεός μας δίνει τ’ αυγά μας δίνει και το λιθάρι.
Ο Θεός μέθ’ ημών, ουδείς κάθ’ ημών.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Ο Θεός να με βγάλει ψεύτη.
Ο Θεός να με λυπηθεί.
Ο Θεός να μην το δώσει.
Ο Θεός να μην το πάρει σε βαρύ.
Ο Θεός να μου κόβει μέρες και να στα δίνει χρόνια.
Ο Θεός να σε πολυχρονάει.
Ο Θεός να σε φυλάει από γιατρούς και από δικηγόρους.
Ο Θεός να σε φυλάει από γλωσσού γυναίκα.
Ο Θεός να σε φυλάει από γύφτικο κουμάντο.
Ο Θεός να σε φυλάει από καινούριο άρχοντα κι από παλιό διακονιάρη.
Ο Θεός να σε φυλάει από κοντού ψωλιά και από στραβού ξυλιά.
Ο Θεός να σε φυλάει από παλιά πουτάνα και από καινούριο πραματευτή.
Ο Θεός να σε φυλάει από παλιό διακονιάρη κι από καινούριο άρχοντα.
Ο Θεός να σε φυλάει από περήφανο φτωχό κι από γέρο πόρνο.
Ο Θεός να σε φυλάει από πισινά μουλαριού κι από μπροστινά καλόγερου.
Ο Θεός να σε φυλάει από τα τρία δέλτα, Δίβρη, Δούκα, Δημητσάνα.
Ο Θεός να σε φυλάει από το άδικο κι από κακιά γυναίκα.
Ο Θεός να σε φυλάει από τον έρωτα γριάς, γιατί κολλάει σαν την μύγα στο κρέας.
Ο Θεός να σε φυλάει από φαγά μάγειρα και από ψειριάρη κανόναρχο.
Ο Θεός να σε φυλάξει από ξερή κατηγορία.
Ο Θεός να σου τα δώσει διπλά.
Ο Θεός να φυλάει τον άνθρωπο από τους ανθρώπους.
Ο Θεός όλα τα συγχωρεί, την αχαριστία ποτέ.
Ο Θεός ορφανά και άμοιρα δεν κάνει.
Ο Θεός όσο ψηλά κι αν είναι βλέπει χαμηλά.
Ο Θεός όταν έριξε δέκα τσουβάλια ψέματα, τ’ αγόρασαν οι πολιτικοί.
Ο Θεός παιδιά μου έδωσε να με χορτάσει εγγόνια.
Ο Θεός που δίνει το ντέρτι δίνει και το ντερμάνι.
Ο Θεός που κρένει λύνει και δένει.
Ο Θεός σ’ έστειλε.
Ο Θεός σ’ όποιον δίνει εννιά, τα οχτώ δεν τα παίρνει πίσω.
Ο Θεός σκαλοπάτια κοπανίζει.
Ο Θεός σκίζει τα παπούτσια για να ζήσει κι ο τσαγκάρης.
Ο Θεός στέλνει την συμφορά, στέλνει και το γιατρικό της. (παρηγοριά)
Ο Θεός στο σπίτι σου κι ο διάβολος στο κατώγι σου.
Ο Θεός τη δουλειά του κι εμείς την δουλειά μας.
Ο Θεός την ασημένια πόρτα κλείνει και την χρυσή ανοίγει.
Ο Θεός την δουλειά του την ξέρει.
Ο Θεός το άδικο δεν το κάνει χαλάλι.
Ο Θεός τον καρτερικό τον σκλάβο τον αγαπάει.
Ο Θεός του κακορίζικου κακή βουλή του βάζει.
Ο Θεός του μυρμηγκιού του δίνει φτερά για να χαθεί.
Ο Θεός του περιβολάρη κυνηγάει τον καμινάρη.
Ο Θεός τρέφει τα πουλιά, μα δεν τους πάει το φαΐ στη φωλιά. (μόχθος)
Ο Θεός φοβήθηκε τον δουλευτή αλλά και εκείνον που τα κρατεί.
Ο Θεός φοβίζει τους πιστούς
Ο Θεός φτιάχνει σκάλες, κι άλλους ανεβάζει κι άλλους κατεβάζει.
Ο Θεός φτωχούς κάνει άμοιρους δεν κάνει.
Ο Θεός φωτίζει, ο χαμοθεός φροντίζει. (μέσον)
Ο Θεός φώτισε για όλους.
Ο καθένας για του λόγου του κι ο Θεός για όλους. (πρόνοια)
Ο καθένας διαλέγει την ποινή του κι ο Θεός την υπογράφει.
Ο νοικοκύρης θρέφει το γουρούνι κι ο νοικοκύρης του το σκοτώνει.
Ο πατέρας το βίος και ο Θεός την μοίρα.
Ο πλούσιος που παρακαλεί το Θεό, κακό έχει στο νου του.
Ο πρώτος γάμος του Θεού, ο δεύτερος των ανθρώπων και ο τρίτος του δαιμόνου.
Ο χαμάλης θυμάται τον Θεό μόνο όταν είναι φορτωμένος. (συμφέρον)
Όλα τα ξέρει ο Θεός, μόνο διαίρεση δεν ξέρει.
Όλες οι πίκρες μαζί και του Θεού χώρια.
Όλοι μπορούν να σ’ αρνηθούν, ο Θεός σου ποτέ.
Όξω από Θεό κι από αφεντιά.
Όποιον αγαπάει ο Θεός πεθαίνει νέος. (προτίμηση)
Όποιον αγαπάει ο Θεός του δίνει βάσανα.
Όποιος δεν ανέβηκε σε καράβι, φόβο Θεού δεν ξέρει.
Όποιος δεν μιλά, ο Θεός δεν τον ακούει. (σιωπή)
Όποιος είναι με τον Θεό έχει τον Θεό μαζί του. (ευσέβεια)
Όποιος έχει απανωθεό, έχει και χαμοθεό.
Όποιος έχει την έννοια του Θεού, περπατάει στην άκρη του γκρεμού.
Όποιος λαδώνει τον Θεό, το βρίσκει την κατάρα του.
Όποιος λέει την αλήθεια έχει τον Θεό βοήθεια.
Όποιος τα βάζει με τον Θεό βρίσκει τον διάβολό του.
Όποιος τα βάνει με το Θεό πέφτει πάντα στο βυθό.
Όποιος φυλάγεται, τον φυλάει ο Θεός.
Όποιος ψάχνει τον Θεό βρίσκει τον διάβολό του.
Όποιος ψηλά – ψηλά πετά στον ουρανό να φτάσει, στο χαμηλότερο δεντρί του γράφει ο Θεός να κάτσει. (τιμωρία)
Όπου δεν δίνει ο Θεός παιδιά, δίνει ο διάβολος ανίψια.
Όπου δεν φτάνει η φωνή του Θεού, φτάνει η ματσούκα του διαβόλου.
Όπως βλέπει ο τυφλός τον Θεό, έτσι θα δει και ο Θεός τον τυφλό.
Όσα δεν βλέπουν τα μάτια σου, τα βλέπει ο Θεός σου.
Όσα παίρνει ο Θεός είναι από τα δικά του.
Όσα σκεπάζει ο γονιός δεν τα σκεπάζει ο Θεός.
Όσο θέλεις δούλευε, όσα θέλει θα σου δώσει ο Θεός.
Όσο θέλεις δούλευε, όσα θέλει ο Θεός σου δίνει. (πεπρωμένο)
Όσο θυμώνει ο Θεός, τόσο χαίρεται ο διάβολος.
Όσο κι αν τσιγκουνεύεσαι τα θεοπούλια όσο στάρι θέλουν θα φάνε.
Όσο ξεχωρίζει η μάνα τα παιδιά ξεχωρίζει κι ο Θεός τους ανθρώπους.
Όσο ψηλά κι αν ανεβείς τον Θεό να μην ξεχνάς.
Όταν ξεχνάει ο Θεός, θυμάται ο Διάβολος.
Όταν ο Θεός νοιάζεται ζηλεύουν κι οι αρχόντοι.
Όταν ο Θεός σου δίνει αλεύρι, σου παίρνει ο διάβολος το σακί.
Όταν ο Θεός σου δίνει ένα βόδι, αγόρασε κι εσύ το σχοινί.
Όταν ο Θεός σου δίνει το στάρι, αγόρασε και συ το δρεπάνι.
Όταν ο Θεός σου παραγγέλνει, μην τρως κουκιά.
Ότι θέλει η γυναίκα το θέλει κι ο Θεός.
Ότι αφαιρούμε από τον Θεό το αρπάζει ο διάβολος. (αδικία)
Ότι δεν βλέπει ο κόσμος το βλέπει ο Θεός.
Ότι ειπεί ο Θεός.
Ότι λατρεύεις δεν είναι και Θεός.
Ότι μ’ έκανες γειτόνισσα στον εδικό μου γάμο, να μ’ αξιώσει ο Θεός διπλά να σου τα κάμω.
Ότι πέψ’ ο Θεός καλά πεσμένο.
Ότι σου χρωστάει ο Θεός θα σου το δώσει, αρκεί να το πάρεις χαμπάρι.
Ουδείς αναμάρτητος, παρά μόνον ο Θεός.
Ούλοι φοβούνται τον Θεό κι ο λαγηνάς τον τοίχο.
Ούτε στον πλούσιο να χρωστάς, ούτε στον Θεό να δανείζεις.
Ούτε τον σατανά να δεις ούτε στο Θεό να ορκιστείς.
Πέστα στον Θεό και αυτός θα τ’ ακούσει.
Πήρε τον δρόμο του Θεού.
Πιο ψηλά απ’ όλους ο Θεός.
Ποιος ανέβηκε ποιο πάνω από τον Θεό;
Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε.
Που γράψ’ ο Θεός ξεβράκωτο, ποτέ βρακί δεν βάζει. (πεπρωμένο)
Που να ‘χει το Θεό μπάρμπα.
Πριν μαλώσεις τον Θεό σου να νοιάξεις.
Προς Θεού.
Πρώτα ο Θεός.
Πρώτα παίρν’ ο Θεός την γνώση κι ύστερα το βίος.
Πρώτη βοήθεια του Θεού και δεύτερη του γείτονα.
Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου.
Ρίξε Θεέ μου, βροχή κι ας είναι και λίγη.
Ρώτα το πρωί τον Θεό και το βράδυ δόξασέ τον.
Σαν δεν θέλει ο παπάς βοηθάει ο Θεός.
Σαν θέλει ο Θεός βοηθούν οι Άγιοι. (προστασία)
Σαν Θέλει ο Θεός θα φάει κι ο φτωχός.
Σαν θέλει ο Θεός, σκάει ο διάβολος.
Σαν θέλει ο θεούλης γλείφει και ο φτωχούλης
Σαν νευριάζει ο Θεός χαίρεται ο διάβολος.
Σαν ψάχνεις τον Θεό, μην ρωτάς παπά.
Σε ζήτησα και γλίτωσα, σε είδα και φοβήθηκα. (για τον Θεό)
Σήμερα βρήκα, σήμερα έφαγα, αύριο ο Θεός να δώσει.
Στην ανάγκη και οι Θεοί πείθονται.
Στο φαΐ και στο μεθύσι ο Θεός δεν κάνει κρίση.
Στον καλοξοδευτή ο Θεός είναι ταμίας. (σύνεση – καλοσύνη)
Στους μικρούς, μικρά δίνει ο Θεός. (δικαιοσύνη)
Στους τεμπέληδες ο Θεός στέλνει ξύδι και στ’ ορφανά μέλι.
Συγχώρα με κι ο Θεός θα σε συγχωρέσει.
Τα μου ‘κανες γειτόνισσα, στον εδικό μου γάμο, να με βοηθήσει ο Θεός άλλα τόσα να σου κάμω.
Τα πολλά χέρια ο Θεός να τ’ αυγατίζει και τα κακά τα στόματα να τα ξεραίνει.
Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι τα του Θεού τω Θεώ
Τι έβρεξε ο Θεός και δεν το δέχθηκε η γης;
Τι Θεό δοξάζει.
Τι να κάνω Θεέ μου;
Τίποτα δεν αρνιέται ο Θεός στην εργασία. (αμοιβή)
Το είπε η γυναίκα, το είπε ο Θεός.
Το μάτι του Θεού βλέπει παντού και πάντα. (πρόνοια)
Το πολύ το «Κύριε Ελέησον» το βαριέται κι ο Θεός. (κολακεία)
Το χέρι του φτωχού, πορτοφόλι του Θεού. (αγαθοεργία)
Το χρυσάφι έχει περισσότερους πιστούς από τον Θεό. (δύναμη – εξουσία)
Τον αποκόρωσε ο Θεός.
Τον είδ’ ο Θεός με τα δυο μάτια.
Τον έκανε Θεό.
Τον έχει Θεό.
Τον θεό και τον γείτονα δεν τον γελάς.
Τον Θεό φτύνεις; Τα μούτρα σου λερώνεις.
Τον κυνηγάνε Θεοί και δαίμονες.
Τον πήρε ο Θεός.
Του έδωσε ο Θεός φώτιση.
Του Θεού η φωνή δεν ακούγεται, μόνο τα έργα του φαίνονται.
Του Θεού ο ήλιος, του Θεού και το φεγγάρι.
Του Θεού τα μεγαλεία κανείς δεν τα γνωρίζει.
Του Θεού τα μεγαλεία του Διαβόλου εργαλεία.
Του Θεού το πρόβατο, του Θεού και ο λύκος.
Του κακορίζικου ο Θεός κακή βουλή του βάνει.
Του ορφανού πουλιού τη φωλιά την χτίζει ο Θεός.
Του παπά που εφημερεύει ο Θεός του μαγειρεύει.
Του τεμπέλη τ’ άλογο ο Θεός το τρέφει.
Τρέμε τον άνθρωπο που δεν φοβάται τον Θεό.
Φοβάται ο Άγιος τον Θεό και ο παπάς τον Δαίμονα.
Φοβερίζει Θεούς και δαίμονες.
Φτωχοί και πλούσιοι ενός θεού παιδιά
Φωνή λαού οργή Θεού.
Χαμήλωσε ο Θεός. (αφθονία αγροτικών προϊόντων)
Χρωστάει ο άνθρωπος του Θεού, μα χρωστάει κι ο Θεός του ανθρώπου.
Ώσπου ν’ ανέβει και κατέβει το σπαθί, έχει ο Θεός.
Ώσπου να κρίνει ο Θεός πεθαίνει ο φτωχός.
Ώσπου να πούμε «Δόξα σοι ο Θεός», πάλι «Παναγία βόηθα».