ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΝ 5ον π.Χ.
Το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε τον 5ον π.Χ. αιώνα, δηλαδή τον Χρυσούν Αιώνα της Δημοκρατίας, πριν (2.500) δυόμιση χιλιάδες χρόνια περίπου. Σε περίπτωση που κάποιος πολίτης ήθελε να ασχοληθεί με τα κοινά και να εκλεγεί βουλευτής, ο Αθηναϊκός νόμος απαιτούσε τα εξής:
1. Να είναι Έλλην πολίτης.
2. Να κατέχει την Ελληνική Θρησκεία και Παιδεία.
3. Να μην είναι ΚΙΝΑΙΔΟΣ.
4. Να καταγραφεί ΟΛΟΚΛΗΡΗ η περιουσία του, έως και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνται όλα αυτά, τότε ο εν λόγω πολίτης μπορούσε να γίνει βουλευτής. Αν ο κύριος αυτός, όντας βουλευτής πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για το κράτος της Αθήνας, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του και ΟΛΟ το ποσόν, μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν, κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα. Και αν υπήρχαν υπόλοιπα και αδυνατούσε να τα καλύψει, έπρεπε να τα εξοφλήσει, ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο βουλευτής αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα, η ποινή ήταν: «ΑΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ!!! (δηλ. θάνατος).
ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ Ελλάδα τον 5ον π.Χ. ΑΙΩΝΑ
Πηγή: Ρητορικός Λόγος υπέρ Μαντιθέου, του Λυσία.